Overactieve blaas (OAB) wordt meestal behandeld met eenvoudige veranderingen in dieet en levensstijl, bekkenbodemoefeningen, blaastraining en voorgeschreven geneesmiddelen. In een klein aantal gevallen kan uw arts echter andere behandelingen aanbevelen als de symptomen niet verbeteren. Dit kunnen zenuwstimulatie, botulinetoxine A-injecties of chirurgie zijn. Uw arts zal de mogelijke voordelen en risico's van elke specifieke procedure uitleggen.
SACRALE ZENUWSTIMULATIE16
Tijdens een sacrale zenuwstimulatie-operatie wordt een apparaatje onder de huid geïmplanteerd dat lichte elektrische impulsen gebruikt om de sacrale zenuwen van de onderrug te stimuleren, waardoor de misleidende signalen tussen de hersenen en de zenuwen die de blaasfunctie regelen worden gecorrigeerd. De stimulatie veroorzaakt geen pijn en kan aandrangincontinentie en het overactieve blaassyndroom verbeteren of met succes behandelen bij mensen die niet succesvol zijn geweest met medicatie of veranderingen in levensstijl.
STIMULATIE VAN DE TIBIAZENUW16
Een minder invasief alternatief voor sacrale zenuwstimulatie is stimulatie van de tibiazenuw. Deze procedure omvat het plaatsen van een naald door de huid bij de enkel om de tibiazenuw te bereiken. De elektrische stimulatie stroomt door de naald en gaat langs de tibiazenuw naar de wervelkolom, waar deze aansluit op de zenuwen die de blaas regelen. De 30 minuten durende procedure wordt meestal 12 weken lang eenmaal per week uitgevoerd, waarbij veel patiënten in week zes een verbetering van hun OAB-symptomen ervaren. Patiënten die op de behandeling reageren, moeten mogelijk af en toe een behandeling ondergaan (ongeveer eens in de drie weken) om verbeteringen in stand te houden.
INJECTIES: BOTULINETOXINE A17
De injecties omvatten het rechtstreeks inspuiten van botulinetoxine A in de blaasspier, waardoor deze zich ontspant en meer urine vasthoudt voordat u de behoefte voelt om uw blaas te legen. Dit betekent minder aandrang en aandrangincontinentie. Het effect duurt meestal tot zes maanden.
CHIRURGIE
Chirurgische behandeling is meestal voorbehouden aan mensen met ernstige symptomen die niet reageren op andere behandelingen of bij wie OAB het gevolg is van een blokkade zoals een steentje, tumor of een andere blaasobstructie.
Blaasvergroting (cystoplastiek) maakt gebruik van een stukje van uw eigen weefsel om uw blaas groter te maken. Hierdoor kan de blaas meer urine opslaan.10
Een andere chirurgische procedure, urineomleiding genaamd, leidt de buisjes die van de nieren naar de blaas (urineleiders) leiden om, zodat de blaas wordt omzeild en de buisjes rechtstreeks naar de buitenkant van het lichaam leiden via de buikwand. Hierdoor stroomt de urine niet in de blaas, maar wordt deze opgevangen in een urine-opvangzakje dat op de buik wordt gedragen (een stomazakje). Deze procedure wordt alleen uitgevoerd nadat alle andere behandelingsopties hebben gefaald.10
STAP VOOR STAP
Het vinden van een effectief middel voor uw overactieve blaas of aandrangincontinentie kan tijd kosten, met verschillende stappen onderweg. Als veranderingen in levensstijl en medicatie voor u niet hebben gewerkt, bespreek dan met uw arts welke andere behandelingen er mogelijk beschikbaar zijn om de juiste oplossing voor u te vinden.
